Κόρδοβα. Ένα όνομα μαγικό, ένα διαμάντι μαζί με τη Σεβίλλη στο στέμμα της Ανδαλουσίας, μιας από τις ομορφότερες περιοχές της Ισπανίας. Μια πόλη μαγική, με τη χρυσόσκονη της ιστορίας να στραφταλίζει στα νερά του Γουαδαλκιβίρ του Baetis των Ρωμαίων, του ποταμού που ύμνησε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Η ιστορία της Κόρδοβα χάνεται στα βάθη των αιώνων, με σημείο αναφοράς το έτος 169 π.Χ, όταν ο Κλαύδιος Μαρκέλος ίδρυσε στο στρατηγικό σημείο του Γουαδαλκιβίρ, φυσική πύλη της Ανδαλουσίας, το Cordum, τη Ρωμαϊκή αποικία που έμελλε να προσλάβει έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στην επαρχία Hispania Baetica της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ως εμπορικός δρόμος απέκτησε τεράστια σημασία, οικονομική και πολιτική και κοσμήθηκε με τόσα εντυπωσιακά μνημεία που περιγράφονταν ως περισσότερα και από εκείνα της ίδιας της Ρώμης.
Την εποχή εκείνη μαρτυρούν τα ερείπια ενός από τους σημαντικότερους ναούς που έκτισε ο Κλαύδιος, η φημισμένη Ρωμαϊκή γέφυρα καθώς και διάσπαρτα στην περιοχή ευρήματα.
Στα 711 η εισβολή των Μαυριτανών Αράβων από τη Δαμασκό, άλλαξε το ρου της ιστορίας της πόλης, η οποία έπεσε στα χέρια τους μετά από συμφωνία να μην αλλάξει η ζωή των κατοίκων και να γίνουν σεβαστές οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ο Abd – ar – rahman III, από τη δυναστεία που εκδιώχθηκε από το Χαλιφάτο της Δαμασκού, στα 750 και πήγε στην Κόρδοβα ιδρύοντας το εκεί εμιράτο ως τα 929, πήρε τον τίτλο του Χαλίφη και μετέτρεψε την Κόρδοβα από Εμιράτο ή Σουλτανάτο σε Χαλιφάτο. Σύντομα η Κόρδοβα άρχισε να δρέπει τους καρπούς μιας πρωτοφανούς ανάπτυξης σε όλους τους τομείς με τους Χριστιανούς να συνυπάρχουν ειρηνικά με τους Άραβες και τους Εβραίους για πάνω από πέντε αιώνες.
Το 716 η Κόρδοβα έγινε η πρωτεύουσα της περιοχής που οι Άραβες ονόμασαν Al Andalus, όνομα το οποίο σημαίνει «πέρα από τη θάλασσα» και μετεξελίχθηκε στο σημερινό «Ανδαλουσία» και στα 756 έγινε ανεξάρτητο Εμιράτο. Ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του μεσαιωνικού κόσμου, με πρώτες την Αλεξάνδρεια και την Κωνσταντινούπολη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πόλη που είχε αποκτήσει το ρόλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης, υπήρχαν πάνω από 1000 τζαμιά και 600 δημόσια λουτρά. Στα 1236 Χριστιανικά στρατεύματα μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες , αυτή τη φορά, υπό τον Φερδινάνδο ΙΙΙ απελευθέρωσαν την Κόρδοβα από τους Μαυριτανούς ενσωματώνοντας την επαρχία στο Βασίλειο της Καστίλης.
Με την εκδίωξη του τελευταίου Άραβα από την Ιβηρική το 1200 τα τέσσερα Χριστιανικά βασίλεια της Ισπανίας αποτελούσαν η Καστίλη, η Αραγονία, το Ναβάρο και η Λιόν. Η πόλη έχασε έκτοτε τον σημαντικό εμπορικό της ρόλο, «παραχωρώντας» το ρόλο αυτό στη Σεβίλλη. Σήμερα η Κόρδοβα είναι από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ανδαλουσίας καταστόλιστη με μνημεία και με βιογραφικό που εμπλουτίζεται από τις σημαντικές προσωπικότητες που γεννήθηκαν ή έζησαν εκεί, όπως ο Σένεκας, πατέρας και υιός.
Η Κόρδοβα αποτελεί σήμερα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο. Και αν βρεθείτε ως τα κει, θα καταλάβετε αμέσως το γιατί. Πολλά αυτά που πρέπει να δείτε στην Κόρδοβα, υπάρχουν όμως κάποια που δεν πρέπει να παραλείψετε. Όπως…
Ο Γουαδαλκιβίρ
Οι επιλογές πολλές και συναρπαστικές στην Κόρδοβα. Και σχεδόν όλες περνούν από τον Γουαδαλκιβίρ το πέμπτο μεγαλύτερο σε μήκος ποτάμι στην Ιβηρική χερσόνησο και το δεύτερο μακρύτερο ποτάμι με όλο το μήκος του στην Ισπανία. Ο Γουαδαλκιβίρ ο οποίος δίνει ζωή σε ολόκληρη την πεδιάδα της Ανδαλουσίας και έχει συνδεθεί με κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως ο Λόρκα, μετατρέπεται από τη Σεβίλλη και μετά σε πλωτό στα τελευταία 80 του χιλιόμετρα, ως τις εκβολές του στον Ατλαντικό. Οι Φοίνικες που πρώτοι έφτασαν στην περιοχή τον ονόμαζαν Ταρτέσιο, οι Ρωμαίοι Μπέτις και οι Ανδαλουσιανοί, Γουαλδακιβίρ που σημαίνει «Το ποτάμι». Η ατμόσφαιρα που αποπνέει είναι μοναδική, τόσο τη μέρα όσο κυρίως τη νύχτα.
Plaza de las Tendillas
Μια από τις παλαιότερες και ομορφότερες πλατείες της Κόρδοβα. Χρονολογείται τον 15ο αιώνα όταν στην περιοχή βρίσκονταν ένα μικρό νοσοκομείο και ένα μοναστήρι. Καθώς με τα χρόνια εγκαταστάθηκαν εκεί αρκετοί έμποροι που έστησαν τα μαγαζιά τους η μικρή τότε πλατεία πήρε το σημερινό της όνομα και τη μορφή της.
Ο χαρακτήρας αυτός κυριάρχησε κατά τον 17ο και 18ο αιώνα και σήμερα αποτελεί ένα από τα σημεία συνάντησης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Κόρδοβα. Χαρακτηρίζεται από το πρωτότυπο σιντριβάνι της και το άγαλμα του Gran Capitán, έργο του γλύπτη Ματτέο Ινούρρια. Από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της πλατείας είναι το ρολόι, το οποίο χτυπάει σαν τον ήχο μιας κιθάρας.
Puerta de Almodovar
Μια από τις πύλες του τμήματος των Αραβικών τειχών της Κόρδοβα που σώζονται ως τα σήμερα και η οποία χαρακτηρίζεται από το άγαλμα του Σένεκα, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη.
Η Mezquita
Το πιο γνωστό και επιβλητικό μνημείο της Κόρδοβας είναι η Μεθκίτα, που κατασκευάστηκε το 780 στη θέση της εκκλησίας του Αγίου Βικεντίου που έκτισαν οι Βησιγότθοι και επεκτείνονταν συνεχώς ως το 987 οπότε και το κτίσμα απέκτησε τις σημερινές διαστάσεις του.
Θεωρείται το απόλυτο Αραβικό αριστούργημα και ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του κόσμου καλύπτοντας μια έκταση 23.400 τετραγωνικών μέτρων. Θα σας εντυπωσιάσουν οι 1113 κίονες με τις αντίστοιχες αψίδες που μοιάζουν με ένα δάσος, χαρακτηρισμός που συνοδεύει το θέαμα που προσφέρει.
Αν προσέξετε τις κιονοστοιχίες θα δείτε ότι τα υλικά προέρχονται από αρχαία Ρωμαϊκά και Βυζαντινά οικοδομήματα σε δεύτερη χρήση. Εκτός από τα αμιγώς Αραβικά στοιχεία το κτίσμα έχει δεχτεί επιρροές από την ανατολή το Βυζάντιο από τον Ισπανο-ρομανικό ρυθμό αλλά και την αρχιτεκτονική των Βησιγότθων.
Μετά την κατάκτηση της Γρενάδας, ο Κάρολος V αποφάσισε να διατηρήσει το τζαμί και να κατασκευάσει έναν καθεδρικό ναό που θα το ξεπερνούσε σε ύψος. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 16ο αιώνα και το σχέδιο στη βάση ενός λατινικού σταυρού περιελάμβανε ένα μεγάλο κωδωνοστάσιο που θα ήταν ορατό από ολόκληρη την πόλη. Στο ναό ξεχωρίζουν επίσης τα έντονα μπαρόκ στοιχεία .
Η πύλη της συγχώρεσης
Μια από τις σημαντικότερες πύλες της Mezquita με εκπληκτική διακόσμηση. Ολοκληρώθηκε το 1377, τροποποιήθηκε αρκετές φορές στο διάβα των αιώνων, διατήρησε όμως το σημαντικό τελετουργικό της ρόλο. Προσέξτε τα ίχνη τοιχογραφιών που τη διακοσμούσαν. Και οι άλλες πύλες της Μεθκίτα φέρουν χαρακτηριστικά ονόματα όπως η «πύλη των κοσμημάτων» ή «των φοινίκων» όπου στην τελευταία λάμβανε χώρα μέρος του τυπικού της στέψης των μοναρχών.
Η Ρωμαϊκή γέφυρα
Από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία της Κόρδοβας είναι η μεγάλη Ρωμαϊκή γέφυρα γνωστή ως Puente Romano, στον ποταμό Γουδαλκιβίρ. Κατασκευάστηκε από τον Αυτοκράτορα Αύγουστο και υπέστη αρκετές τροποποιήσεις και επισκευές στο διάβα των αιώνων. Η γέφυρα αποτελείται από 16 αψίδες ενώ στο μέσον της δεσπόζει το άγαλμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ με θέα σε ολόκληρη την πόλη. Θα το βρείτε πάντα στολισμένο με άνθη και κεριά που αφήνουν οι πιστοί Κορδοβέζοι από το 1648 οπότε και θεωρείται ότι ο Αρχάγγελος έσωσε την πόλη από μια μεγάλη επιδημία. Για τον λόγο αυτό έγινε ο προστάτης της Κόρδοβα.
Ο Πύργος της Calahorra
Στην μια άκρη της εντυπωσιακής Ρωμαϊκής γέφυρας του Γουαδαλκιβίρ θα δείτε να υψώνεται στη θέση ενός μουσουλμανικού κτίσματος ο πύργος της Calahorra , ο οποίος κατασκευάστηκε με εντολή του Ερρίκου II της Trastamara στα 1369.
Alcazar de los Reyes Cristianos
Δεν πρέπει να παραλείψετε το Βασιλικό ανάκτορο, το Alcazar de los Reyes Cristianos, το κάστρο των Χριστιανών βασιλέων, το οποίο κτίστηκε το 1328 από τον Αλφόνσο X το «Σοφό» πάνω σε αραβικά ερείπια και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην έναρξη του ταξιδιού του Χριστόφορου Κολόμβου.
Εκεί ο θαλασσοπόρος έγινε δεκτός από τους μονάρχες ζητώντας χρηματοδότηση για το μεγαλεπήβολο σχέδιο του να ανοίξει ένα νέο δρόμο προς τις Ινδίες. Το οχυρωμένο γοτθικό φρούριο- Ανάκτορο ήταν η έδρα της Ιεράς Εξέτασης ως το 1821. Στους μεγαλόπρεπους κήπους του υπάρχουν θραύσματα από Ρωμαϊκές σαρκοφάγους του 2ου και 3ου αιώνα τα οποία συνυπάρχουν με Αραβικά μνημεία και εκείνα των Βησιγότθων.
Ο μύλος της Albolafia
Γνωστός και ως Kulaib , ο μύλος χρησίμευε για να μεταφέρει νερό στο ανάκτορο των Εμίριδων. Κατασκευάστηκε από τον Abd – ar – rahman III και η λειτουργία του σταμάτησε με εντολή της Βασίλισσας Ισαβέλλας κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Alcazar de los Reyes Cristianos επειδή έκανε …πολύ θόρυβο!
Patios de Cordoba
Η Κόρδοβα φημίζεται για τα σοκάκια της και τα σπίτια με τις εσωτερικές , καταστόλιστες από μοσχομυριστά άνθη, αυλές , τα patios. Τα πιο σημαντικά παραδείγματα μπορεί κανείς να τα θαυμάσει στην Juderia την Εβραϊκή συνοικία.
Πορσελάνικα πλακίδια
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είδη λαϊκής τέχνης της Κόρδοβα είναι τα διάσημα πορσελάνινα πλακίδια. Η ιστορία τους επί Ευρωπαϊκού εδάφους ξεκινάει από την Ιβηρική όπου τα έφεραν και τα διέδωσαν οι Μαυριτανοί κατακτητές της Ισπανίας. Κατά τον 15ο αιώνα η περιοχή της Ανδαλουσίας με επίκεντρο τη Σεβίλη ήταν το κέντρο της παραγωγής για ολόκληρη την Ευρώπη με τα κεραμικά πλακίδια, ζωγραφισμένα στο χέρι, να γίνονται ανάρπαστα ειδικά στην Ιταλία και τη Βρετανία. Ακόμα και σήμερα σε πόλεις όπως η Μαδρίτη οι οδοσημάνσεις γίνονται με πολύχρωμα πλακίδια. Εννοείται ότι θα βρείτε άφθονα για σουβενίρ στην Κόρδοβα.
Και βεβαίως Φλαμένγκο
Σήμα κατατεθέν της Ανδαλουσίας και όχι της Ισπανίας, είναι αυτός ο χορός ο οποίος γεννήθηκε από τους τσιγγάνους που ήρθαν στην Ιβηρική από την Ινδία. Πίσω από το Φλαμένγκο που θα απολαύσετε σε τοπικές γιορτές σε εκδηλώσεις για τους τουρίστες ή ακόμα και στο δρόμο βρίσκεται μια ολόκληρη φιλοσοφία. Ο χορός έχει τη λογική ενός διαλόγου με βασικά στοιχεία την κιθάρα την οποία διαμόρφωσαν ειδικά για το φλαμέγκο οι τσιγγάνοι, το «καχόν» αρχικά ένα κουτί το οποίο στην πορεία μεταμορφώθηκε σε μουσικό όργανο και το χτύπημα από παλαμάκια. Το Φλαμένγκο συνεχίζει να περνάει από γενιά σε γενιά έχοντας ξεκινήσει την ιστορική του διαδρομή από τις χαμηλές τάξεις καταλήγοντας να γίνει ο χαρακτηριστικός χορός όλης της Ανδαλουσίας.
MUNDUS EST- travel stories 