Δεν είναι όλα τα μνημεία της Ρώμης λουσμένα από τη χρυσόσκονη του θρύλου και της ιστορίας. Υπάρχει ένα που συγκεντρώνει αντιφατικά σχόλια πολλά από τα οποία «βιτριολικά» από τότε που κατασκευάστηκε, στον λόφο του Καπιτωλίου, δίπλα στη Ρωμαϊκή Αγορά, το Φόρο Ρομάνο.
Πρόκειται για το Βιτοριάνο το οποίο ξεκίνησε την ιστορική του διαδρομή το 1885 όταν άρχισε να κατασκευάζεται προς τιμήν του πρώτου Βασιλιά της Ενωμένης Ιταλίας, του Βιτόριο Εμμανουέλε ΙΙ.
Η μαρμάρινη μορφή του με τα κορινθιακά κιονόκρανα , τον αδριάντα του Βασιλιά και τα δύο αγάλματα της θεάς Νίκης πάνω σε τέθριππα, που παραπέμπει στα επιβλητικά αρχιτεκτονήματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, προφανής επιλογή για την εποχή, δεν ενθουσιάζει τους Ρωμαίους, οι οποίοι συνηθίζουν να το κριτικάρουν θεωρώντας το αταίριαστο με την ιστορικότητα της περιοχής αποκαλώντας το «γαμήλια τούρτα» λόγω του εκθαμβωτικού λευκού από το δομικό υλικό του, λευκό μάρμαρο της Μπρέσια, ή «γραφομηχανή».
Όμως ούτε οι τουρίστες μοιάζουν να δηλώνουν ενθουσιασμένοι καθώς τα ευνοϊκά σχόλια είναι μάλλον φειδωλά.
Οι αντιδράσεις είχαν ξεκινήσει αμέσως μετά την κατασκευή του αφενός γιατί για τη δημιουργία του καταστράφηκε ένα μεγάλο μέρος του Καπιτωλίνου λόφου με μια μεσαιωνική γειτονιά να ισοπεδώνεται για τις ανάγκες κατασκευής του μνημείου, αφετέρου δε γιατί το επιβλητικό λευκό μάρμαρο έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με το κυρίαρχο καφετί χρώμα των Ρωμαϊκών και μεσαιωνικών κτισμάτων στην περιοχή της Ρωμαϊκής αγοράς.
Στο Βιτοριάνο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1911 στεγάζεται το μνημείο της Ρώμης, ο Άγνωστος Στρατιώτης ενώ κυρίαρχο είναι το υπερμέγεθες , ύψους 12 μέτρων επιχρυσωμένο ορειχάλκινο άγαλμα του Βίκτωρα Εμμανουήλ ΙΙ το οποίο τον εικονίζει έφιππο. Απέναντι από το Βιτοριάνο βρίσκεται ένα από τα πρώτα αναγεννησιακά κτίρια της Ρώμης, το Παλάτσο Βενέτσια, η φήμη του οποίου είναι κηλιδωμένη καθώς κατά την περίοδο του φασισμού ο Μουσολίνι εκφωνούσε από το μπαλκόνι του, τους λόγους του.
Το Παλάτσο Βενέτσια, κατασκευάστηκε το 1455 για λογαριασμό του Βενετσιάνου Καρδινάλιου Πιέτρο Μπάρμπο , αργότερα Πάπα Παύλου II και κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε ως Παπική κατοικία ενώ λειτούργησε και ως πρεσβεία της Βενετίας απ΄ όπου πήρε το όνομα του.