Το Canale Grande, ο υδάτινος δρόμος της Βενετίας

Αν ο Άγιος Μάρκος και το Palazzo Ducale αποτελούν την καρδιά της Βενετίας, η ραχοκοκαλιά της δεν είναι άλλη από το Canale Grande, το φιδίσιο Μεγάλο Κανάλι που διασχίζει την πολιτεία των νερών και μαζί την ιστορία της Γαληνότατης. Έχοντας σχήμα ανάστροφου «S» το Μεγάλο Κανάλι πλαισιώνεται από ορισμένα εκ των πιο χαρακτηριστικών και διάσημων μνημείων της Βενετίας, με πάνω από 200 Palazzi και τουλάχιστον 15 εκκλησίες από τις οποίες η πιο γνωστή είναι η Παναγία της Υγείας, η Santa Maria della salute στην έξοδο του, γνωστή σε εμάς για την εικόνα της Μεσοπαντίτισσας που μεταφέρθηκε εκεί από τον ναό του Αγίου Τίτου στο Χάνδακα στα 1669 (Διαβάστε περισσότερα εδώ).

Από τις δυο πλευρές του παρελαύνει η ιστορία της πόλης και η μαγευτική της αρχιτεκτονική σε ένα μήκος σχεδόν τεσσάρων χιλιομέτρων με τις πιο όμορφες από τις γέφυρες της Βενετίας να ενώνουν σε διάφορα σημεία τις δυο πλευρές του. Πιο γνωστές φυσικά το Ponte dell’Accademia και το Ριάλτο (Διαβάστε περισσότερα εδώ).

Το πλάτος του Μεγάλου Καναλιού ποικίλει από 30 έως 70 μέτρα και το βάθος του φτάνει τα πεντέμισι μέτρα, το μέγιστο και είναι πάντα σε κίνηση. Δεν είναι μόνο οι γόνδολες και τα τουριστικά πλοιάρια που το διασχίζουν διαρκώς αλλά και τα vaporetti, τα δημόσια πλεούμενα μέσα μεταφοράς για οικονομικές μετακινήσεις, μια που στην καρδιά της πόλης δεν μπορεί να κινηθεί κανείς με αυτοκίνητο καθώς και τα επίσης πλεούμενα ταξί.

Μην σας προξενήσει εντύπωση αν δείτε (και ακούσετε τις σειρήνες) πυροσβεστικών ή αστυνομικών πλοιαρίων ή ασθενοφόρων ή ακόμα και … πλεούμενες νεκροφόρες. Στη Βενετία είστε, μην το ξεχνάτε. Και βεβαίως μην σας ξενίσουν τα πλοία με τα οποία γίνεται η μεταφορά προϊόντων κυρίως φρέσκων λαχανικών και τα πλωτά σκάφη μεταφοράς απορριμμάτων.

Ο πιο όμορφος «δρόμος» της Ευρώπης
Από το Μεγάλο Κανάλι ξεκινούν 45 και πλέον μικρότερα κανάλια που διασχίζουν την πόλη ενώ αποτελεί και τη βάση της διοικητικής διαίρεσης της Βενετίας σε τρία, από κάθε πλευρά sestieri. Ο πιο όμορφος «δρόμος» της Βενετίας και της Ευρώπης, όπως το είχε χαρακτηρίσει ο Ναπολέοντας είναι μια μαγευτική εμπειρία, ένα μάθημα ιστορίας, αρχιτεκτονικής και έμπνευσης με τα μοναδικά Ca’ λέξη που παραπέμπει στα Palazzi, ήτοι Ανάκτορα, τα χαρακτηριστικά μεγαλόπρεπα οικοδομήματα της Πολιτείας των νερών, όπως το Ca’ Foscari, έδρα του ομώνυμου Πανεπιστημίου, το Ca’ Pesaro, το εκπληκτικό μπαρόκ Ca’ Rezzonico ή το πλέον λατρεμένο γοτθικό κόσμημα στο στέμμα της Βενετίας, το «Χρυσό σπίτι» ή Ca’ d’Oro.

Τα πιο παλιά από τα Palazzi που γίνονται ακόμα πιο μαγευτικά φωτισμένα τη νύχτα, με τις αντανακλάσεις τους στα νερά του Μεγάλου Καναλιού, είναι εκείνα που χρονολογούνται ως τον 13ο αιώνα και ανακαλούν τις σχέσεις μεταξύ Βενετίας και Βυζαντίου, εξ ου και Βενετο-Βυζαντινά, τα γοτθικά ως τον 15ο αιώνα, φυσικά τα αναγεννησιακά και βεβαίως τα μπαρόκ από τον 17ο έως και τον 18ο αιώνα, εποχή της υπερβολής και των αρχιτεκτονικών «κοσμημάτων» που χάρισε στην πόλη τα πιο επιβλητικά από τα οικοδομήματα της.

Τα vaporetti
Στα σίγουρα δεν θα παραλείψετε μια βόλτα με γόνδολα για πιο ρομαντικές περιηγήσεις αλλά και το vaporetto που θα σας βγει και πολύ οικονομικά. Στις στάσεις θα ενημερωθείτε για τις γραμμές και τα ωράρια και μπορείτε να εφοδιαστείτε ημερήσια ή πολυήμερα εισιτήρια που θα κάνουν ακόμα πιο οικονομικές τις μετακινήσεις σας , με τα δημόσια πλεούμενα μέσα μεταφοράς μέσα στη Βενετία και τα γύρω νησάκια.

Απλά φροντίστε να είστε νωρίς στη στάση για να βρείτε μια καλή θέση στο vaporetto με την καλύτερη δυνατή θέα. Τα όσα θα δείτε θα μείνουν για πάντα αποτυπωμένα στη μνήμη σας. Φροντίστε να έχετε έναν χάρτη ή έναν ταξιδιωτικό οδηγό για να αναγνωρίσετε τα palazzi.

Επίσης σκεφτείτε για λίγο τους αιώνες ιστορίας που έχουν περάσει από αυτά, το πώς κτίστηκαν με πασσάλους πάνω στο νερό και πόσες μορφές συνδέθηκαν είτε μεμονωμένα με αυτά είτε με το ίδιο το Μεγάλο Κανάλι. Όπως για παράδειγμα ο Λόρδος Βύρωνας ο οποίος στα 1818, όταν φυσικά τα νερά ήταν πολύ πιο καθαρά απ΄ ότι σήμερα, κολύμπησε από το Λίντο όλη την απόσταση του Μεγάλου Καναλιού.

Επίσης αν είστε τυχεροί θα δείτε κάποια από τις ιστορικές «ρεγκάτες» στο Μεγάλο Κανάλι με αναπαραστάσεις αρχαίων γονδολών που ανακαλούν στη μνήμη το παρελθόν της Γαληνότατης καθώς διασχίζουν το Canale Grande. Και αν βρεθείτε στη Βενετία κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού θα ζήσετε και στο Μεγάλο Κανάλι ανεπανάληπτες στιγμές.

Τα εκπληκτικά Ca’
Από τα πιο χαρακτηριστικά Ca’ που θα κεντρίσουν την προσοχή σας είναι το Ca’ Pesaro το οποίο στεγάζει την Ακαδημία Σύγχρονης Τέχνης και το γειτονικό Ca’ Corner della Regina με τον γνωστό και αναγνωρίσιμο Παλλαδιανό ρυθμό. Θα περάσετε από το σπίτι του Πετράρχη το οποίο παραπέμπει σε ένα αρχαιότερο Palazzo του Βενετο-βυζαντινού ρυθμού όπου λέγεται ότι έζησε ο ποιητής και σήμερα δεν σώζεται. Στη θέση του βρίσκεται ένα μεταγενέστερο οικοδόμημα που παίρνει τη δόξα από την αρχαία οικία του Πετράρχη.

Θα ανακαλύψετε το Ca’ Foscari που πήρε το όνομα του ανθρώπου που έκτισε το πρώτο Palazzo σε αυτή τη θέση, του Δόγη Francesco Foscari και το διπλανό Palazzo Giustinian με το οποίο ενοποιήθηκε αρχιτεκτονικά αποτελώντας σήμερα την έδρα του Πανεπιστημίου της Βενετίας. Επίσης το μοναδικό μπαρόκ Ca’ Rezzonico που ξεκίνησε να κτίζεται στα 1649 και στεγάζει σήμερα το μουσείο της Βενετίας του 17ου αιώνα. Δείτε το παλιό τελωνείο, την Dogana da Mar και μαγευτείτε από το γοτθικό Ca’ d’ Oro που κτίστηκε μεταξύ 1424 και 1434 από τον Μαρίνο Κονταρίνι. Το όνομα του προέρχεται από τους άλλοτε επενδυμένους με χρυσάφι τοίχους από σπάνια πολύχρωμα μάρμαρα.

Τα φαντάσματα του καναλιού
Αν δηλώνετε λάτρεις του υπερφυσικού και της μυστηριώδους ατμόσφαιρας για την οποία άλλωστε φημίζεται η Βενετία θα πρέπει να δείτε το «καταραμένο palazzo» το Ca’ Dario το οποίο απέκτησε τη… στοιχειωμένη φήμη του λόγω του γεγονότος ότι όλοι ιδιοκτήτες του είχαν κακή τύχη και κακό τέλος.

Για φαντάσματα θα ακούσετε και στο Palazzo Grassi το οποίο σύμφωνα με το θρύλο στοιχειώνεται από το ανήσυχο πνεύμα ενός κοριτσιού το οποίο έπεσε θύμα βιασμού και αυτοκτόνησε. Οι ντόπιοι θα σας διηγηθούν τη διάσημη ιστορία ενός νυχτοφύλακα ο οποίος σώθηκε από το φάντασμα που τον εμπόδισε από το να πέσει στο κενό κατά τις εργασίες αναστήλωσης που γίνονταν στο palazzo.