Το αρχαίο ηφαίστειο του Εδιμβούργου και ο θρόνος του Βασιλιά Αρθούρου

Τον Βασιλιά Αρθούρο σίγουρα τον έχετε ακούσει, έστω και αν έχετε χαθεί λίγο στον περίπλοκο θρύλο ή μάλλον σειρά παραλλαγών του θρύλου με τους ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης. Από τους βασικούς σταθμούς στην εξέλιξη του θρύλου είναι το μαγευτικό Εδιμβούργο, η πρωτεύουσα της Σκωτίας με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της που φυσικά ήταν ένας από τους λόγους ο οποίος ενέπνευσε ιστορίες γεμάτες μαγεία και υπερφυσικό όπως αυτή του Αρθούρου.

Έτσι δεν θα σας εκπλήξει που ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της πόλης είναι το λεγόμενο «κάθισμα (ή θρόνος) του Αρθούρου», το Arthur’s Seat που αποτελεί στην πραγματικότητα, όπως και ο βράχος πάνω στον οποίο εδράζεται το κάστρο του Εδιμβούργου, τα λείψανα ενός αρχαίου ηφαιστείου. Εκεί, πριν από 350 εκατομμύρια χρόνια βρίσκονταν ένα ηφαίστειο, σβησμένο πια, το οποίο διαβρώθηκε από έναν παγετώνα ο οποίος μετακινήθηκε στη διάρκεια της τεταρτογενούς περιόδου δημιουργώντας τον γκρεμό από βασάλτη που είναι γνωστός ως Salisbury Crags. Σύμφωνα με το θρύλο όμως υπάρχει μια διαφορετική εξήγηση για το λόφο ύψους 251 μέτρων και πιο συγκεκριμένα, ο διάσημος δράκος του Εδιμβούργου, ένα ον με ακόρεστη όρεξη που έτρωγε ότι έβρισκε μπροστά του. Κάποια στιγμή μετά από ένα ξέφρενο… τσιμπούσι κατέβηκε επί γης και ξάπλωσε στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο λόφος για να χωνέψει και να ξεκουραστεί. Τον πήρε ο ύπνος και ποτέ δεν ξύπνησε με αποτέλεσμα να πετρώσει με το πέρασμα των αιώνων. Ο ίδιος Κέλτικος θρύλος θέλει πάντως το δράκο κάποια στιγμή να ξαναξυπνά και να πετάει και πάλι πάνω από το κάστρο. Λέγεται μάλιστα ότι ο θρύλος του δράκου ενέπνευσε τη δημιουργό του Χάρι Πότερ, την JK Rowling. Αν σκεφτείτε ότι οι δράκοι ξερνούσαν φωτιά, και ότι το «κάθισμα του Αρθούρου» είναι ένα παλιό ηφαίστειο είναι εύκολο να εντοπίσετε τη ρίζα του θρύλου.

Ο λόφος που εντάσσεται στο πάρκο Χόλιρουντ αποτελεί ένα από τα πλέον δημοφιλή μνημεία του Εδιμβούργου κυρίως λόγω της εκπληκτικής θέας που προσφέρει στην πόλη. Εκτός από το θρύλο του δράκου υπάρχουν αρκετοί ακόμα, όπως εκείνος που θέλει τα κορίτσια να ανεβαίνουν την πρωτομαγιά στο λόφο και να βάζουν στο πρόσωπο τους γρασίδι από το χώρο για να γίνουν πιο όμορφα. Όσον αφορά στη συσχέτιση με τον Βασιλιά Αρθούρο υπάρχει μεν πληθώρα από θεωρίες, σαν τη πιο δημοφιλή που θεωρεί το λόφο τη θέση του θρυλικού Κάμελοτ, ελάχιστα ωστόσο ιστορικά στοιχεία. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη που θέλει το λόφο να μην έχει καμιά σχέση με το θρυλικό βασιλιά αλλά το όνομα να αποτελεί παραφθορά του «Archer’s Seat», που σημαίνει «θέση του τοξότη». Ένα ακόμα λιθαράκι πάντως στο λόφο του … μυστηρίου προσθέτει η ανακάλυψη στα 1836 εκεί, 17 μικρών φερέτρων το καθένα από τα οποία είχε μέσα από μια ξύλινη φιγούρα και ρούχα. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποια γενικώς αποδεκτή εξήγηση με τις επικρατέστερες εκδοχές να είναι είτε κάποιο μαγικό τελετουργικό είτε ένας ιδιότυπος φόρος τιμής στα 17 θύματα των κατά συρροήν διαβόητων δολοφόνων Γουίλιαμ Μπερκ και Γουίλιαμ Χέιρ στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα.

Το Χόλιρουντ
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η ιστορία ή μάλλον ο θρύλος γύρω από το Χόλιρουντ το όνομα του οποίου σημαίνει τίμιος σταυρός. Παραπέμπει στην ιστορία του Βασιλιά Δαβίδ Ι της Σκωτίας ο οποίος καθώς κυνηγούσε στην περιοχή ένα ελάφι που περνούσε τρόμαξε το άλογο του το οποίο και τον έριξε. Τότε μυστηριωδώς βρέθηκε στο χέρι του βασιλιά που δεν έπαθε το παραμικρό ένας σταυρός. Για να ευχαριστήσει το Θεό που τον προστάτεψε ο Δαβίδ Ι έκτισε δίπλα στο ανάκτορο το αββαείο του Τιμίου Σταυρού, απ΄ όπου η περιοχή πήρε το όνομα της.